Nog acht dagen en dan is het zover. We gaan de Kilimanjaro
op! Het begint nu echt te kriebelen en ik heb moeite om het er niet over te
hebben met wie dan ook die ik spreek. Thuis worden ze gek van me. Kili Kili
Kili!
Ik kan steeds meer afstrepen op de vele lijstjes die ik had
opgesteld. Wat trainen betreft ben ik nu wel klaar. Ik loop nog een paar keer
in de week wat uurtjes om de spieren soepel te houden, maar geen tochten meer
met veel hoogteverschil. Afgelopen zaterdag heb ik samen met mede-Kiliganger
Bouke een mooie tocht in het Nijmeegse gemaakt. Hij zorgde ervoor dat we
voldoende moesten klimmen en dalen en met de rugzak om betekende dat een flinke
inspanning. De benen zijn er klaar voor.
De paklijst is een ander verhaal. Eerst was het een lijst
van dingen die ik nog moet aanschaffen, inmiddels is het een soort “vergeet
niet om...”-lijstje geworden. Alles is aangeschaft (alleen nog de te korte
reserveveters omruilen voor goeie), maar de lijst van wat ik van mezelf niet
mag vergeten groeit met de dag.
Man, wat leef ik er naar toe!
Succes met je missie
BeantwoordenVerwijderen