De paklijst

Eerder in mijn blog schreef ik hoe ik door Herock werd ‘aangekleed’ voor de beklimming. Er staat echter nog zoveel meer op de paklijst. Afgelopen weekend wilde ik aan de slag voor nieuwe schoenen. Ik was er in eerste instantie rotsvast van overtuigd dat mijn huidige bergschoenen helemaal prima waren voor de beklimming, maar met elke wandeling bekroop me steeds meer twijfel. Toch wel erg last van mijn grote tenen en dat ook nog met maar één paar niet al te dikke sokken. Ik zag de bui al hangen voor de laatste koude dag naar de top. En ik ben al zo’n koukleum. Sommigen herkennen het vast wel van het skiën: het gevoel dat je tenen niet eens meer bestaan en dat al na een kwartier. Dat wil ik op de Kili niet meemaken.

Ook hoorde ik steeds vaker het advies dat je je bergschoenen een maat groter moet kopen. Ik heb maat 38 en mijn schoenen zijn ... maat 38. Fout!

Oké, besluit genomen, ik koop nieuwe. Prachtige bergschoenen gepast. Van die echte. Donkerbruin, leer, waterdicht... Alleen, ze zaten voor geen meter. Vond ik. Of is het omdat het zo wennen is dat ze zo hoog zijn? De sportzaak waar ik was zaterdag is niet echt gespecialiseerd in schoenen, dus ik kreeg het advies om toch maar eens bij een echte specialist te kijken.

Teleurgesteld keek ik nog even rond. En toen viel mijn oog op de wand vol rugzakken. Die had ik ook nog nodig!! Ik heb er een aantal “gepast”. Nooit geweten dat een rugzak je ook NIET kon passen. Ik schreef het al eerder: het Kili-project is bijzonder leerzaam!

Ik heb er eentje gekocht. Ik was meteen verkocht. Nooit geweten dat er aan een rugzak zoveel leuke 'dingetjes' zaten. Leuk om te verkopen ook, lijkt me!

Lichtgewicht stalen frame, verstelbare heupbanden om de schouders te ontlasten, opbergvakken A tot en met G, ruimte voor een camel back (die term ken ik ook pas sinds een paar weken), ruimte voor het slangetje en het drinkstuk, een apart benaderbaar ondervak, een sternumsluiting om je nekspieren te ontlasten (gewoon een extra sluiting ter hoogte van je borstbeen dus), lusjes en elastieken om je stokken in te klemmen, verstelbare banden afhankelijk van het volume, zakjes hier, zakjes daar, maar vooral ook nog: helemaal onderin, verstopt in een apart vak, de “PONCHO”. Om over de gehele rugzak te spannen zodat ie droog blijft. Wow! Ik ben mijn leven nog niet zo enthousiast geweest over iets als een rugzak!

En dan nu op naar de volgende paklijstonderdelen!