Ik schreef vrijdag over mijn benefietavond voor War Child.
Veel tijd en energie in gestopt, een mooi programma. Enthousiaste
vrijwilligers, een prima locatie. De schilderijen van Mitzy Renooy hingen er
prachtig bij, Lamine bruiste van energie om een dansworkshop te geven, de
djembé-jongens zaten er helemaal klaar voor.
Maar.... geen opkomst. En dus geen opbrengst. Waar lag het
aan? Teveel concurrentie van “The Voice of Holland” op tv of van de lokale
festiviteiten? Géén idee en weet je: ook niet zo heel erg belangrijk.
Was ik teleurgesteld? Jazeker. Geef ik het nu op? Welnee!!
Alle klimmers hebben vast wel eens activiteiten op touw
gezet die wat minder opleverden. Sponsorwerving is nu eenmaal niet de meest
eenvoudige tak van sport. Het geeft eens te meer aan hoe hoog we de lat hebben
gelegd om 250.000 euro op te halen voor de projecten van War Child. We blijven
er met z’n allen voor gaan. Hoe mooi zou het zijn als het bedrag bereikt is
wanneer we volgende week zondag weer voet op Nederlandse bodem zetten na onze –
hopelijk succesvolle – beklimming van de Kilimanjaro. Het wordt nog een pittige
eindsprint, maar ik sta in ieder geval alweer in de startblokken!
Steun mij en War Child, zet het bovenaan je
prioriteitenlijstje, of beter nog: DOE HET NU!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten