Nog twee dagen voor vertrek... Als ik het voor mezelf al
niet spannend maak, dan doet mijn omgeving dat wel! Dat heb ik natuurlijk ook
wel over mezelf afgeroepen, want de voorbije weken en maanden heb ik werkelijk
élke gelegenheid aangegrepen om over Kili Explorer en War Child te praten. Wie
weet hebben sommigen daarom wel gesponsord, om van het ‘gezeur’ af te zijn :-) !
Nu iedereen ernaar vraagt - een enkeling dacht dat ik alweer
terug was en vond dat ik er goed uit zag - krijg je nog maar weinig kans om er
zelf NIET mee bezig te zijn. Maar dat geeft niet, het hoort erbij. Het is een
uitkijken naar een mooie ervaring zonder dat je weet hoe die ervaring zal zijn.
Eén van de deelnemers zei “je kan alles over de toch op het
Internet vinden”. Ja, dat zal wel, maar dat wil ik helemaal niet! Toch was mijn
nieuwsgierigheid daarmee gewekt en kon ik het niet nalaten om een paar sites te
bekijken. Ik heb me beperkt tot het bekijken van de route, voorlopig zelfs tot
het bekijken van de route voor de eerste dag. Van de ‘gate’ tot aan de Mandara
Hut op zo'n 2700 meter. Vijf uur lopen, twaalf kilometer. Tenminste, dat lees je op één site. De
tijd én de afstand variëren namelijk per site, grappig.
We lopen op de eerste dag door oerwoud. Mistig en vochtig.
En we slapen in A-vormige hutjes, met z’n zessen of achten. Leuk! Het lijkt wel
een schoolkamp, volgens mij voelen we ons allemaal weer twaalf!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten